Tak, tak. Dziś tematem jest feminazistka. Kim jest, co je i w jakich zakątkach świata można ją spotkać. Wpis dedykowany dla moich młodych kuzynek – niech czytają na zdrowie! Feminizm kończy się, gdy trzeba wnieść lodówkę na 5 piętro. Ten szczyt wyszukanego humoru zazwyczaj wzbudza we mnie lekką irytację. Zazwyczaj chwilę później autor dodaje, że… Read More Feminazistka
Dziś piszę do Was z polskiego EN57, przez Czechów zwanego również Drevolinem, na pamiątkę oddalonego o lata świetlne włoskiego Pendolino. Jadę i piszę, i staram się ułożyć w głowie, jak właściwie wyglądają chyba najbardziej chrześcijańskie ze świąt w kraju jak najbardziej ateistycznym. Ano wyglądają doprawdy różnie, w zależności oczywiście, czy mieszkacie na Morawach i macie… Read More Wielkanoc w Republice Czeskiej
Znowu trochę wody w Svratce upłynęło, a słońca za oknem trochę więcej. I dobrze, bo to skutecznie przepędza pomniejsze demony depresji, które zimą niczym pająki wynurzają się z ciemnych i zakurzonych kątów pokoi. U nas sporo się dzieje, sporo zmian, refleksji i decyzji, przemyśliwanych w tę i z powrotem tysiąckrotnie. Dziś jednak nie o tym.… Read More O narodzie. Lub jego braku
Pusta kartka. To chyba lubię najbardziej. Pusta kartka jest zapowiedzią, niewiadomą, jest zarazem pusta i czyściutka, jak i pełna radości, pełna planów, pełna oczekiwań. Nic na niej nie ma, a jednak są na niej zapisane wszystkie nadzieje świata. Pewnie dlatego jest dużo lepsza niż jakikolwiek tekst. Może być czymkolwiek, kiedykolwiek, może być początkiem biznesplanu, może… Read More Tabula rasa
Czesi są czerstwi, ze sporym brzuszkiem, jedzą knedliki zalewane śmietaną i popijają piwem. Tak wygląda typowy Czech w naszych wyobrażeniach – a jak jest naprawdę? Co myślą o sobie Czesi? Co myślą o Polakach i czy w ogóle? Jesteście ciekawi, jaki wizerunek mamy za granicami naszego kraju? Dziś, moi Kochani, rozpoczynam nową serię wywiadów na… Read More Rozmowy o Polakach z Czechami i na odwrót.
Żyjąc w Brnie przyszło mi się zmagać z kilkoma mniej lub bardziej ciężkimi sytuacjami. Różne bywało. Czasem śmiesznie, czasem płaczliwie. Zazwyczaj jednak towarzyszy mi dość nieustanne poczucie wyjęcia z planu czeskiego filmu. Zapalenie ucha i częściowa głuchota sprzyjają wtopieniu się w środowisko, mogę zaświadczyć własnym doświadczeniem; szczególnie pomocne jest zwłaszcza ciągle powtarzana prośba o powtórzenie.… Read More Dialogi z czeskiego filmu
Dziś jakoś tak mnie natchnęło filozoficznie. Koniec i początek roku dawno już za nami, ba, przeżyliśmy też podobno najgorszy poniedziałek roku, czas więc na małe podsumowanie. Co dała mi przeprowadzka? Co się zmieniło? Co odkryłam?
Piękny słoneczny dzień za oknem, a na blogu dziś kilka zabawnych słów. Tak, słów. Wiele się mówi o tym, jaki czeski język jest zabawny dla Polaków, co chwilę ktoś powtarza, żeby w Czechach nie szukać lub nie dziwić się, gdy ktoś oferuje nam czerstwy chleb. Ale to banały, które zna chyba już każdy. Dziś mój… Read More Czeska mowa, piękna mowa!
Nadeszła pora po raz kolejny spotkać się przy herbacie/piwie/kawie lub jakimkolwiek innym napoju wyskokowym i pogawędzić chwilę o różnorakich czeskich ciekawostkach. Biorąc pod uwagę ostatnio opublikowaną listę najlepszych miast do życia i fakt, że Brno zajęło chlubną 43 na świecie, i 18 w Europie pozycję (przed Pragą czy Nowym Jorkiem!), dziś na ruszt wrzucam czeską wygodę i… Read More Wygodnie, czyli po czesku. Ciekawostki vol. 3
Nowy Rok za nami, a cały nowy rok przed nami. Ciekawe, dokąd doprowadzi nas ścieżka, która właśnie rozpostarła się przed naszymi stopami. Gdziekolwiek to będzie, oby było tam dużo słońca! Dziś refleksyjnie, ale bez noworocznych postanowień. Jak kiedyś uściśliłam w rozmowie, nie robię postanowień noworocznych. Postanowienia, czyli zaplanowane marzenia, realizuję na bieżąco, a koniec lub… Read More Bez podsumowań. Z widokiem na przyszłość
