Czego nie pamiętam, co umyka, co niewidoczne i przykryte kurzem lat
Co się działo w międzyczasie? Międzyczas to taki fajny okres. Do niczego nie zobowiązuje. Niczym nie pogania. Niczego nie wymusza. W międzyczasie była muzyka. BenHoward Kodaline WolfLarsen Inni W międzyczasie było pisanie, chociaż nie ujrzało ono jeszcze światła bloga mego. W międzyczasie był odpoczynek. Słońce. Książki. Dużo książek. Wciąż za mało książek. Uwięziona w bursztynie.… Read More Międzyczas
Znowu trochę wody w Svratce upłynęło, a słońca za oknem trochę więcej. I dobrze, bo to skutecznie przepędza pomniejsze demony depresji, które zimą niczym pająki wynurzają się z ciemnych i zakurzonych kątów pokoi. U nas sporo się dzieje, sporo zmian, refleksji i decyzji, przemyśliwanych w tę i z powrotem tysiąckrotnie. Dziś jednak nie o tym.… Read More O narodzie. Lub jego braku
Pusta kartka. To chyba lubię najbardziej. Pusta kartka jest zapowiedzią, niewiadomą, jest zarazem pusta i czyściutka, jak i pełna radości, pełna planów, pełna oczekiwań. Nic na niej nie ma, a jednak są na niej zapisane wszystkie nadzieje świata. Pewnie dlatego jest dużo lepsza niż jakikolwiek tekst. Może być czymkolwiek, kiedykolwiek, może być początkiem biznesplanu, może… Read More Tabula rasa
Dziś trochę o tym, co lubię najbardziej, a więc ciche wynurzenia przy herbacie na styku lingwistyki, socjologii i polityki. Język. Wymawiam to słowo i wsmakowuję się w nie z rozkoszą. Towarzyszy nam na co dzień, tworzy tło wydarzeń tych najdonioślejszych i tych najcichszych. Często niezauważany, często niedoceniany, tak naprawdę odgrywa niebagatelną rolę w tworzeniu tożsamości… Read More Lingwistyka wojny, czyli dlaczego język jest tak ważny
Tematów jest zaiście wiele. Sama nie wiem, od czego najlepiej zacząć. Może po prostu od początku. Mamy najgorętsze lato od wielu lat. Najgorętsze pod względem temperatur – ale także tego, co się wokół nas dzieje. Tysiące ludzi zmierza nawet w tej chwili, kiedy ten tekst piszę – a być może ktoś z Was to czyta… Read More Jacy są Polacy: totaliści
